جاده...

سلام .... خوبي؟ چقدر تصوير و متن هر دوش به آدم حس رفتن ميده... جاده زندگي رو بايد طي كنيم و يه وقتاي وسط اين جاده به جنگل هاي زيبا هم ميرسيم و يه شباي هم مهمون كوير ميشيم... هر دوش وقتي تموم بشه برامون يه خاطره باقي ميذاره كه ديگه دست خودمونه ازش با خنده يا كنيم يا با افسوس.... شاديت روز افزون[قلب]

زندگی را گریزی نیست عزیز... [ماچ]

چه تفاوت عمیقیست بین تـــنـــهـــایـــی قبل از نبودنت و... تـــنـــهـــایـــی بعد از نبودنت !!! قهلم باهات.[قهر] من بهت سر میزنم تو نمیای به خونه من.[ناراحت] ولی حرفات یجورایی به دل میشینه. چون صمیمانه مینویسی.

بنویس

بنویس

یادت ای دوست بخیر. بهترینم خوبی؟ خبری نیست ز تو؟ دل من میخواهد که بدانی بی تو دلم اندازه ی دنیا تنگ است میسپارم همه ی زندگیت را به خدا. می سپارم همه زندگیت را به خدا …. ...........

که گاهی لازمه آدم به تقدیر اعتماد کنه...

یادت باشه اونجایی که رسیدی به ناهمواری جاده به امید اینکه این ناهمواری موقتیه و زودگذر هر بلایی سر همسفرت نیاری یاد یه نوشته افتادم که بعدا میذارمش اونم اسمش جاده بود و تو جاده نوشتمش

نوشته هات عالین و از اون قشنگتر انتخاب تصاویر دست مریزاد عزیزم...

ما ماهی هایی هستیم که سزاوار ماهیتابه ایم . . . چرا که شنا کردن را بعد از غرق شدن یاد گرفته ایم.... !!!